test APS TRINITY – aktywne 3-drożne monitory średniego i dalekiego pola

Znam chłopaków z APS od ponad 8 lat, jeszcze z czasów, gdy w firmie Tonsil zaprojektowali i wdrożyli produkcję pierwszych polskich profesjonalnych monitorów studyjnych TLC AMS-1. Później się usamodzielnili i stworzyli firmę APS. Ta firma nie „konstruuje” swoich monitorów metodą księgową. Starają się zbudować najlepszy monitor w danej klasie, a dopiero później biorą się za podliczanie, ile to będzie kosztować :-P Tak powstały APS AEONy (rynkowy przebój), IO (wyszły... za drogo, jak na swoją wielkość i klasę) oraz genialne koaksjalne COAXy, które od jakiegoś czasu testuję i chyba już u mnie zostaną :-P BTW wreszcie zacząłem rozumieć preferencje Mistrza Piotra Madziara... Ale czy projektując TRINITY chłopacy z APS wiedzieli, na co się porywają?

Rynek monitorów średniego i dalekiego pola jest zasadniczo węższy, niż monitorów bliskiego pola. By pracować w średnim polu trzeba mieć do dyspozycji reżyserkę o powierzchnii przynajmniej 30-40 m2. W warunkach domowego studia rzadko kiedy jest to do zrealizowania... Zresztą i tak mało który właściciel domowego studia może sobie pozwolić na – było nie było – drogie monitory średniego / dalekiego pola. Pozostaje więc rynek profesjonalnych studiów. A tu liczy się nie tylko jakość brzmienia, ale i sława marki… Czy polski APS jest w stanie konkurować jak równy z równym z takimi markami, jak – w kolejności alfabetycznej :-P – ADAM Audio, Barefoot Sound, Dynaudio, EVE Audio, Focal, Genelec, Klein + Hummel, Lipinski Sound  lub Quested. Liczy się marka i jakość. W tej kolejności :-P Wśród tej klienteli często WRĘCZ NIE WYPADA poruszać kwestii ceny…

No właśnie… Cena. W przypadku testowanych monitorów APS TRINITY nie ma mowy o kompromisach… Zastosowane podzespoły są najwyższej próby, a konstrukcja – choć klasyczna – zawiera rozwiązania nie stosowane powszechnie. To kosztuje. Można by się spodziewać, że jako pretendent w tej klasie, APS będzie kusił najniższą ceną. O dziwo, APS TRINITY nie są najtańszymi monitorami średniego pola, choć cenowo jest to nadal interesująca propozycja.

Pierwsze prototypy APS TRINITY widziałem ponad półtora roku temu. Prace nad ostateczną wersją były długotrwałe, ale to wynik ogromnej dbałości o najmniejsze szczegóły, które mogą miec wpływ na brzmienie. Są to 3-drożne monitory aktywne. Końcówki mocy pracują w klasie A/B. Z pewnością zainteresuje Was informacja, że są to konstrukcje własne firmy APS. Już to świadczy o poziomie zaangażowania w ten projekt… Oto moce poszczególnych końcówek:

• końcówka niskotonowa: 280 W RMS @4 Ohm,
• końcówka średniotonowa: 160 W RMS @8 Ohm,
• końcówka wysokotonowa: 200 W RMS @6 Ohm.

Przetworniki do tych monitorów dostarczyła ceniona na całym świecie norweska firma SEAS. Tyle, że również przetworniki nie są „standardowe”. Są modyfikowane specjalnie pod wymagania APS, w tym przetwornik niskotonowy dość mocno jest dostosowany do założeń konstrukcyjnych APS TRINITY. Za przetwarzanie najniższego pasma odpowiada przetwornik o średnicy 10” / 26 cm z membraną wykonaną z pulpy papierowej zawieszoną na gumowym kołnierzu. Membrana ma dość duży skok i trzeba przyznać, że dość chętnie się „rusza” gdy podać odpowiednie sygnały :-) Lekkość membrany plus elastyczne zawieszenie dają szybką odpowiedź na impuls, ale jednocześnie nieco wydłużone wyhamowanie. Trochę może martwić relatywnie niska sztywność tego materiału, co może się przełożyć na zwiększone zniekształcenia… „Świat” stosuje z powodzeniem materiały kompozytowe. Może APS też powinien?

Za środek pasma odpowiada przetwornik o średnicy 5,9” z membraną z celulozy. Do testów dostaliśmy wersję monitorów z tytanowym przetwornikiem wysokotonowym o średnicy 1”, ale w ofercie jest też wersja z membraną tkaninową. Pasmo jest dzielone filtrami na 260 Hz (12 dB/okt.) i 5 kHz (24 dB/okt.).

Zastosowano szczelinowy port bass-reflex, gdyż takie rozwiązanie wprowadza zdecydowanie mniej zniekształceń, niż klasyczne okrągłe tunele rurowe. Krawędzie portu bass-reflex są zaokrąglone, co dodatkowo wpływa na zmniejszenie się odgłosów szumowych przy pracy. Dostaliśmy do testów wersję z portem umieszczonym z tyłu, ale w ofercie jest również wersja przeznaczona do zabudowy, z portem bass-reflex z przodu. Tylna płyta z zamontowaną elektroniką z solidnym radiatorem umieszczona jest w oddzielnej szczelnej komorze. Warto również wspomnieć, że przetwornik średniotonowy jest zamknięty we własnej komorze, żeby ogromne ciśnienie generowane przez przetwornik niskotonowy nie zaburzało jego pracy. Pełne pro.

Obudowa to sztywna konstrukcja z gęstej płyty MDF o pojemności prawie 100 litrów. Sporo. Płyta z elektroniką w zamkniętej komorze dodatkowo usztywnia obudowę. Cechą szczególną w konstrukcji obudowy jest to, że została ona od środka dodatkowo wytłumiona matami bitumicznymi - czyli matami ze smołą, co dodatkowo zmniejsza ewentualne rezonanse własne obudowy. Stara szkoła… :-)

APS TRINITY to profesjonalne monitory, zostały wyposażone tylko w złącza XLR. Mamy wejście oraz wyjście/link. Prócz tego skokowa regulacja wzmocnienia, taka sama jak w APS AEON (30 dBV, 22 dBV, 15 dBV, 9 dBV, 4 dBV, 0 dBV, -3 dBV, -10 dBV). Elektronika jest dość rozbudowana, bo w torze mamy aż pięć filtrów nastrojonych na 40 Hz, 125 Hz, 625 Hz, 3125 Hz i 15625Hz przełączanych w zakresach -3 dB / 0 dB / +3 dB. Jest również odcięcie masy oraz dwie nietypowe funkcje: włączenie/wyłączenie woofera niskotonowego (WOOFER ON/OFF) i tryb MIDRANGE DIRECT. Midrange Direct to "symulacja" sytuacji odsłuchu w warunkach radia kuchennego, czy też prostego samochodowego systemu głośnikowego i temu podobnych. Pracując nad materiałem zawsze można sprawdzić jak to zagra na jednym głośniku. Ciekawe… Wyłącznik głośnika niskotonowego ma podobne zastosowanie – jak zabrzmi materiał w sytuacji bez basu: np. na małym nagłośnieniu komputerowym. Potencjalnie przydatne, ale… szkoda że nie ma sterowania bezprzewodowego na pilota. Albo chociaż za pomocą przewodowego pilota. Jakoś sobie nie wyobrażam biegać i przełączać funkcje w trakcie odsłuchu… Poza tym po co odbierać chleb chłopakom z Avantone? Ich MixCubes są idealne do symulacji gorszej jakości odsłuchów :-)

Zostawmy jednak kwestie techniczne i skupmy się na brzmieniu. Przeważnie pierwszym moim testem monitorów jest ogranie ich barwą fortepianu na stagepiano – w tym przypadku był to Kawai MP10. To według mnie jeden z absolutnie najlepiej brzmiących fortepianów cyfrowych – fortepianów, gdyż rekreowane jest brzmienie fortepianu koncertowego. Brzmienie fortepianu Kawai MP10 zawiera wiele niuansów i smaczków wynikających choćby z zasymulowanych zjawisk dźwiękowych związanych z rezonansem współalikwotowym. Instrument ten ma również potworną wręcz dynamikę i głębię. Naprawdę jest to trudny test dla monitorów. Zwykle „dusi się” dół pasma.

APS TRINITY się nie duszą. Nie ma również zjawiska kompresji. Wcale! Zapas mocy jest tak ogromny, że nawet przy maksymalnym wysterowaniu sygnału poziom jest daleki od wartości granicznych. Trzeba zaznaczyć, że łączna moc końcówek to 640 W RMS. Naturalnie, pełna moc żadnej z końcówek nie jest wykorzystywana, gdyż przy mocy maksymalnej zniekształcenia THD wzrastają @1 kHz do 1%. To wartości, które są akceptowalne w koncertowym sprzęcie nagłośnieniowym, ale nie w wysokiej klasy monitorach studyjnych.

Monitory średniego pola nie służą do cichego grania. Ale APS TRINITY dzięki zastosowaniu lekkiej membrany wykonanej z pulpy papierowej i elastycznego zawieszenia potrafią też oddać realne brzmienie miksu przy niższych poziomach. Choć oczywiście nie do tego służą… Najważniejsze zadanie to kontrola miksów i zgrań oraz mastering. I w tych zadaniach monitory APS TRINITY są znakomite. Dają nieprawdopodobny komfort pracy. Szczegółowość, jak i realizm odzwierciedlania planów dźwiękowych i głębi miksu to cechy, które walczą z takimi zaletami jak genialny zakres dynamiki i realnie wyrównane pasmo przenoszenia. APS TRINITY gwarantują tolerancję ±2 dB w paśmie od 28 Hz do 30 kHz. Bas jest imponujący, punktowy, łągodnie wybrzmiewający, ale nie przydługawy. Na mnie – prócz dynamiki – nieprawdopodobne wrażenie zrobiła ilość „powietrza” w brzmieniu, jego przestrzenność, przestronność, realizm oddania głębi pogłosów. Pasmo przenoszenia w górze pozwala spokojnie wykorzystywać te monitory przy produkcjach w wyższych częstotliwościach próbkowania. Przyznam, że wspaniale słucha sie i miksuje na tych monitorach klasykę… Jest tylko jedno niebezpieczeństwo - APS TRINITY oddadzą pełną dynamikę nagrania i miksu. Jak mało który sprzęt. To co jest oddane przez te monitory niekoniecznie będzie słyszalne na sprzęcie konsumenckim. Ale w końcu o to chodzi, żeby monitory były możliwie precyzyjnym narzędziem pracy.

Całość składa się na wzorcowy monitor średniego lub dalekiego pola. To są monitory klasy referencyjnej. Nie boję się stwierdzenia, że APS TRINITY grają lepiej, niż niektóre konstrukcje uznanych na świecie marek. Ale czy są lepszymi monitorami średniego/dalekiego pola do profesjonalnego studia nagrań? Jak przekonać właściciela studia, że powinien zainwestować właśnie w APS TRINITY? Przecież nikt nie kupi takich monitorów bez przetestowania ich w boju. Tutaj z pomocą przychodzi sam producent :-) który umożliwia przetestowanie swoich monitorów. Wystarczy wypełnić formularz na stronie internetowej bądź skontaktować się telefonicznie bądź e-mailowo, by móc ugościć te znakomite monitory w swoim studiu. Przyznaję, że po testach, kiedy mi „odebrano” już monitory, gdy zatęskniłem za tą nieskrępowaną niczym głębią i dynamiką brzmienia APS TRINITY, przyszło mi przez myśl, żeby zamówić sobie jeszcze raz parę tych monitorów na testy. Ciekawe, czy by przysłali? :-P

Producent: APS

TAGI: APS TRINITY test, referencyjne monitory średniego pola, jakie polecacie monitory średniego lu dalekiego pola?, APS TRINITY cena, profesjonalne monitory dalekiego pola do studia nagraniowego, polecane monitory dalekiego pola do studia masteringowego, profesjonalne 3-drożne monitory studyjne średniego pola, jakie monitory studyjne mają największą dynamikę?